CANICLEUS seu CANICLINUS

CANICLEUS, seu CANICLINUS

κανικλεῖον, palatium alterum Constantinopoli, arce et monasteriô insigne, a cuius praefectura, apud Auctores Orientales omnium honoratissima, et quâ Codinus socerum donat Imperatoris, Caniclinus dicitur. Hunc Cancellario assimilat Rodericus, de gestis Frid. I. l. 1. c. ult. Tyrius autem de Bello Sac. l. 22. c. 6. Logothetem, qui Cancellarium verius exprimit, a Caniclino videtur distinguere. Guntherus non male de Camerario intelligit, Ligurin. l. 8.

----- ----- Tempore servus eôdem

Argolici Regis, Graeci cognominis usus

Hoc Canichlinus erat, nobis Camerarius idem

Esse potest.

Sic Narses, apud Paulum Diacon. Longob. l. 2. c. 3. et alios, Chartularius dicitur: Cedreno κουβικουλάριος, et a vetere Scholiaste Iuliani Patricii, Constit. 15. Tit. 60. Cubicularii exponuntur Chartularti. Vide Henr. Spelmann. Gloss. Archaeol. Vide et supra.